15 Aralık 2010

stop for a minute

Her ne kadar Keane gibi bir grup için "araya giren zenci repçi" konsepti çok alakasız dursa da dinledikçe sevilebilecek bir şarkıymış hakkaten. Aylar öncesinden ilk dinlediğimde anlamıştım zaten, en keyifli kısmı "haydi eller havaya" diye girilen nakaratı şarkının. Ayrıca Keane şarkısı değilmiş gibi dinlenince daha çok sevilebilir sanırım. Şarkı için çeşitli ortamlarda "not Keane" dense de, bazı sözlerine de dikkat edince ne de güzel ve yalınmış farkına varıyor insan.


"sometimes i feel like a little lost child, sometimes i feel like the chosen one."

Hiç yorum yok: